فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین فروردین ، غزل حافظ شماره 96
درد ما را نيست درمان الغياث ، هجر ما را نيست پايان الغياث دين و دل بردند و قصد جان کنند ، الغياث از جور خوبان الغياث در بهاي بوسه اي جاني طلب ، مي کنند اين دلستانان الغياث خون ما خوردند اين کافردلان ، اي مسلمانان چه درمان الغياث
همچو حافظ روز و شب بي خويشتن
،
گشته ام سوزان و گريان الغياث
تعبیر:
بسیار نا امید و مأیوس هستی و آرزو های خود را بر باد رفته می بینی. واقعیت های زندگی را ببین و اسیر احساس خود نباش. هر حادثه و پیشامدی، تجربه ی بزرگی برای آینده ای بهتر است.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اردیبهشت ، غزل حافظ شماره 85
شربتي از لب لعلش نچشيديم و برفت ، روي مه پيکر او سير نديديم و برفت گويي از صحبت ما نيک به تنگ آمده بود ، بار بربست و به گردش نرسيديم و برفت بس که ما فاتحه و حرز يماني خوانديم ، وز پي اش سوره اخلاص دميديم و برفت عشوه دادند که بر ما گذري خواهي کرد ، ديدي آخر که چنين عشوه خريديم و برفت شد چمان در چمن حسن و لطافت ليکن ، در گلستان وصالش نچميديم و برفت
همچو حافظ همه شب ناله و زاري کرديم
،
کاي دريغا به وداعش نرسيديم و برفت
تعبیر:
فرصت را غنیمت بدان تا نادم و پشیمان نگردی. نا امیدی را از خود دور کن. چنانچه چیزی را از دست داده ای به خاطر آن حسرت مخور. زندگی را دریاب.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین خرداد ، غزل حافظ شماره 143
سال ها دل طلب جام جم از ما مي کرد ، وان چه خود داشت ز بيگانه تمنا مي کرد گوهري کز صدف کون و مکان بيرون است ، طلب از گمشدگان لب دريا مي کرد مشکل خويش بر پير مغان بردم دوش ، کو به تاييد نظر حل معما مي کرد ديدمش خرم و خندان قدح باده به دست ، و اندر آن آينه صد گونه تماشا مي کرد گفتم اين جام جهان بين به تو کي داد حکيم ، گفت آن روز که اين گنبد مينا مي کرد بي دلي در همه احوال خدا با او بود ، او نمي ديدش و از دور خدا را مي کرد اين همه شعبده خويش که مي کرد اين جا ، سامري پيش عصا و يد بيضا مي کرد گفت آن يار کز او گشت سر دار بلند ، جرمش اين بود که اسرار هويدا مي کرد فيض روح القدس ار باز مدد فرمايد ، ديگران هم بکنند آن چه مسيحا مي کرد
گفتمش سلسله زلف بتان از پي چيست
،
گفت حافظ گله اي از دل شيدا مي کرد
تعبیر:
همه چیز به سعی و اراده خودت بستگی دارد. همت و تلاش را با توکل به خداوند همراه کن تا به مقصود برسی. هدف دور نیست اما رسیدن به آن به میزان اراده و تلاش خودت بستگی دارد.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین تیر ، غزل حافظ شماره 235
زهي خجسته زماني که يار بازآيد ، به کام غمزدگان غمگسار بازآيد به پيش خيل خيالش کشيدم ابلق چشم ، بدان اميد که آن شهسوار بازآيد اگر نه در خم چوگان او رود سر من ، ز سر نگويم و سر خود چه کار بازآيد مقيم بر سر راهش نشسته ام چون گرد ، بدان هوس که بدين رهگذار بازآيد دلي که با سر زلفين او قراري داد ، گمان مبر که بدان دل قرار بازآيد چه جورها که کشيدند بلبلان از دي ، به بوي آن که دگر نوبهار بازآيد
ز نقش بند قضا هست اميد آن حافظ
،
که همچو سرو به دستم نگار بازآيد
تعبیر:
در انتظار به سر می بری. نا امید و ناراحت نباش زیرا به مقصود خود می رسی. بلا و مصیبت های رسیده را تحمل کن. در کوره ی حوادث، خود را آبدیده کن و تجربه اندوزی کن تا لذت بیشتری از پیروزی ببری.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مرداد ، غزل حافظ شماره 217
مسلمانان مرا وقتي دلي بود ، که با وي گفتمي گر مشکلي بود به گردابي چو مي افتادم از غم ، به تدبيرش اميد ساحلي بود دلي همدرد و ياري مصلحت بين ، که استظهار هر اهل دلي بود ز من ضايع شد اندر کوي جانان ، چه دامنگير يا رب منزلي بود هنر بي عيب حرمان نيست ليکن ، ز من محرومتر کي سائلي بود بر اين جان پريشان رحمت آريد ، که وقتي کارداني کاملي بود مرا تا عشق تعليم سخن کرد ، حديثم نکته هر محفلي بود
مگو ديگر که حافظ نکته دان است
،
که ما ديديم و محکم جاهلي بود
تعبیر:
تنهایی و غم و اندوه را می توانی به شادی تبدیل کنی. با همنشینی با دوستان خوب می توانی راه تازه ای پیش پای خود قرار دهی. عشق و محبت را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین شهریور ، غزل حافظ شماره 275
صوفي گلي بچين و مرقع به خار بخش ، وين زهد خشک را به مي خوشگوار بخش طامات و شطح در ره آهنگ چنگ نه ، تسبيح و طيلسان به مي و ميگسار بخش زهد گران که شاهد و ساقي نمي خرند ، در حلقه چمن به نسيم بهار بخش راهم شراب لعل زد اي مير عاشقان ، خون مرا به چاه زنخدان يار بخش يا رب به وقت گل گنه بنده عفو کن ، وين ماجرا به سرو لب جويبار بخش اي آن که ره به مشرب مقصود برده اي ، زين بحر قطره اي به من خاکسار بخش شکرانه را که چشم تو روي بتان نديد ، ما را به عفو و لطف خداوندگار بخش
ساقي چو شاه نوش کند باده صبوح
،
گو جام زر به حافظ شب زنده دار بخش
تعبیر:
تزویر و ریا را از خود دور کن. با همه ی مردم صادقانه رفتار کن. غرور و تکبر را رها کن و اشتباهات خود را بپذیر و در رفع آنها بکوش. به زودی به مقصود خود می رسی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین مهر ، غزل حافظ شماره 495
مي خواه و گل افشان کن از دهر چه مي جويي ، اين گفت سحرگه گل بلبل تو چه مي گويي مسند به گلستان بر تا شاهد و ساقي را ، لب گيري و رخ بوسي مي نوشي و گل بويي شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن ، تا سرو بياموزد از قد تو دلجويي تا غنچه خندانت دولت به که خواهد داد ، اي شاخ گل رعنا از بهر که مي رويي امروز که بازارت پرجوش خريدار است ، درياب و بنه گنجي از مايه نيکويي چون شمع نکورويي در رهگذر باد است ، طرف هنري بربند از شمع نکورويي آن طره که هر جعدش صد نافه چين ارزد ، خوش بودي اگر بودي بوييش ز خوش خويي
هر مرغ به دستاني در گلشن شاه آمد
،
بلبل به نواسازي حافظ به غزل گويي
تعبیر:
از زندگی خود بهره ی لازم را بگیر. بیهوده خود را به خاطر مال و ثروت دنیا و افکار پوچ، دچار رنج و زحمت نکن. فرصتها را غنیمت بدان و آنها را بیهوده از دست نده. زندگی دارای نشیب و فراز بسیار است. اگر امروز به کام تو است فردا ممکن است با ندانم کاری ها دچار رنج و مصیبت شوی.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آبان ، غزل حافظ شماره 62
مرحبا اي پيک مشتاقان بده پيغام دوست ، تا کنم جان از سر رغبت فداي نام دوست واله و شيداست دايم همچو بلبل در قفس ، طوطي طبعم ز عشق شکر و بادام دوست زلف او دام است و خالش دانه آن دام و من ، بر اميد دانه اي افتاده ام در دام دوست سر ز مستي برنگيرد تا به صبح روز حشر ، هر که چون من در ازل يک جرعه خورد از جام دوست بس نگويم شمه اي از شرح شوق خود از آنک ، دردسر باشد نمودن بيش از اين ابرام دوست گر دهد دستم کشم در ديده همچون توتيا ، خاک راهي کان مشرف گردد از اقدام دوست ميل من سوي وصال و قصد او سوي فراق ، ترک کام خود گرفتم تا برآيد کام دوست
حافظ اندر درد او مي سوز و بي درمان بساز
،
زان که درماني ندارد درد بي آرام دوست
تعبیر:
مشکلاتی بر سر راه تو است که اگر اراده ای راسخ و قوی داشته باشی به زودی از بین می رود. تردید را از خود دور کن و عاقلانه فکر کن. خودخواهی را رها کن تا بتوانی به مقصود و محبوب خود برسی. به کسانی که به تو نیاز دارند کمک کن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین آذر ، غزل حافظ شماره 128
نيست در شهر نگاري که دل ما ببرد ، بختم ار يار شود رختم از اين جا ببرد کو حريفي کش سرمست که پيش کرمش ، عاشق سوخته دل نام تمنا ببرد باغبانا ز خزان بي خبرت مي بينم ، آه از آن روز که بادت گل رعنا ببرد رهزن دهر نخفته ست مشو ايمن از او ، اگر امروز نبرده ست که فردا ببرد در خيال اين همه لعبت به هوس مي بازم ، بو که صاحب نظري نام تماشا ببرد علم و فضلي که به چل سال دلم جمع آورد ، ترسم آن نرگس مستانه به يغما ببرد بانگ گاوي چه صدا بازدهد عشوه مخر ، سامري کيست که دست از يد بيضا ببرد جام مينايي مي سد ره تنگ دليست ، منه از دست که سيل غمت از جا ببرد راه عشق ار چه کمينگاه کمانداران است ، هر که دانسته رود صرفه ز اعدا ببرد
حافظ ار جان طلبد غمزه مستانه يار
،
خانه از غير بپرداز و بهل تا ببرد
تعبیر:
در سختی های زندگی سست اراده و ترسو نباش. منتظر نباش تا دیگران برایت کاری انجام دهند. ثابت قدم و با اراده به استقبال خطرات و مشکلات برو تا گره از کار فرو بسته ات باز شود. امید و ایمان به خدا را فراموش نکن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین دی ، غزل حافظ شماره 44
کنون که بر کف گل جام باده صاف است ، به صد هزار زبان بلبلش در اوصاف است بخواه دفتر اشعار و راه صحرا گير ، چه وقت مدرسه و بحث کشف کشاف است فقيه مدرسه دي مست بود و فتوي داد ، که مي حرام ولي به ز مال اوقاف است به درد و صاف تو را حکم نيست خوش درکش ، که هر چه ساقي ما کرد عين الطاف است ببر ز خلق و چو عنقا قياس کار بگير ، که صيت گوشه نشينان ز قاف تا قاف است حديث مدعيان و خيال همکاران ، همان حکايت زردوز و بورياباف است
خموش حافظ و اين نکته هاي چون زر سرخ
،
نگاه دار که قلاب شهر صراف است
تعبیر:
از افراد متملق و چاپلوس دوری کن که به تو حسادت می ورزند. از ریا و تظاهر دوری کن و به خدا روی بیاور زیرا امنیت و آسایش در دوری از ریاکاران است.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین بهمن ، غزل حافظ شماره 448
اي که در کوي خرابات مقامي داري ، جم وقت خودي ار دست به جامي داري اي که با زلف و رخ يار گذاري شب و روز ، فرصتت باد که خوش صبحي و شامي داري اي صبا سوختگان بر سر ره منتظرند ، گر از آن يار سفرکرده پيامي داري خال سرسبز تو خوش دانه عيشيست ولي ، بر کنار چمنش وه که چه دامي داري بوي جان از لب خندان قدح مي شنوم ، بشنو اي خواجه اگر زان که مشامي داري چون به هنگام وفا هيچ ثباتيت نبود ، مي کنم شکر که بر جور دوامي داري نام نيک ار طلبد از تو غريبي چه شود ، تويي امروز در اين شهر که نامي داري
بس دعاي سحرت مونس جان خواهد بود
،
تو که چون حافظ شبخيز غلامي داري
تعبیر:
مشکلاتی بر سر راه تو است که اگر اراده ای راسخ و قوی داشته باشی به زودی از بین می رود. تردید را از خود دور کن و عاقلانه فکر کن. خودخواهی را رها کن تا بتوانی به مقصود و محبوب خود برسی. به کسانی که به تو نیاز دارند کمک کن.
فال حافظ روزانه چهار شنبه 31 اردیبهشت 1404 ، ویژه متولدین اسفند ، غزل حافظ شماره 403
شراب لعل کش و روي مه جبينان بين ، خلاف مذهب آنان جمال اينان بين به زير دلق ملمع کمندها دارند ، درازدستي اين کوته آستينان بين به خرمن دو جهان سر فرو نمي آرند ، دماغ و کبر گدايان و خوشه چينان بين بهاي نيم کرشمه هزار جان طلبند ، نياز اهل دل و ناز نازنينان بين حقوق صحبت ما را به باد داد و برفت ، وفاي صحبت ياران و همنشينان بين اسير عشق شدن چاره خلاص من است ، ضمير عاقبت انديش پيش بينان بين
کدورت از دل حافظ ببرد صحبت دوست
،
صفاي همت پاکان و پاکدينان بين
تعبیر:
دروغ و ریا آفت و بلای راه عشق است. اگر واقعاً به هدف و مقصود خود ایمان داری صداقت و درستی خود را آشکار کن. از متکبران و خودپسندان دوری کن و از دوستی با آنان منصرف شو. با کسی که تو را واقعاً دوست دارد صمیمی و بی ریا باش.
